Espino-blanco
Echinops ritro
Asteraceae Compositae
Autre noum : Bouleto.
Noms en français : Oursin bleu, Boulette azurée.
Descripcioun :Pichoto planto renadivo que vèn bèn dins li colo seco mai peréu lis ermas e pèr camin. Ei forço espinouso emé de fueio di proun retaiado e blanco sus lou dessouto (espino-blanco). Se recounèis eisa à si bèlli flour bluio en bouleto agroupado. Ei l'emblèmo de vòsti site "Plantun de Prouvènço" e "Prouvènco-Naturo".
Usanço :Li jòuni fueio podon èstre mesclado is ensalado. Sa racino, richo en sapounino èi vertuouso contro lou trop d'aigo dins lou cors. Se bèu de tisano de racino seco e trissado, sènso despassa quàuqui jour.
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Pancaro entresigna
Cicle bioulougico : Pancaro entresigna
Gènre : Echinops
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Coulour de la flour :
Bluio
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Garrigo
- Roucaio
- Camin
Estànci :
Pancaro entresigna
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Echinops ritro L., 1753
Erbo-dis-escrolo(-viajadouiro)
Scrophularia peregrina
Scrophulariaceae
Nom en français : Scrofulaire voyageuse.
Descripcioun :Aquesto erbo-dis-escrolo trachis dins li relarg umide de prado de coustiero. Se recounèis à si fueio entiero sènso péu, si flour brunello pourtado pèr de long pecou. Lou calice di flour èi pas escarious.
Usanço :Es estado emplegado coume l'erbo-dóu-siège pèr apasima li moureno.
Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Scrophularia
Famiho : Scrophulariaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Roujo
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1700 m
Aparado : Noun
Remarco : Planto de coustiero
Liò : Tepiero umido
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano
Ref. sc. : Scrophularia peregrina L., 1753